اندرو کانگ، بنیانگذار شرکت سرمایهگذاری رمزارزی Mechanism Capital، در واکنش به تز جدید تام لی درباره اتریوم، آن را «ناکافی از منظر مالی» توصیف کرد و استدلالهای مطرحشده را به شدت نقد کرد. کانگ در پست منتشرشده در X (توئیتر سابق) نوشت که فرضیات مطرحشده درباره افزایش ارزش اتریوم مبتنی بر پذیرش استیبلکوینها و توکنیزه […]
اندرو کانگ، بنیانگذار شرکت سرمایهگذاری رمزارزی Mechanism Capital، در واکنش به تز جدید تام لی درباره اتریوم، آن را «ناکافی از منظر مالی» توصیف کرد و استدلالهای مطرحشده را به شدت نقد کرد.
کانگ در پست منتشرشده در X (توئیتر سابق) نوشت که فرضیات مطرحشده درباره افزایش ارزش اتریوم مبتنی بر پذیرش استیبلکوینها و توکنیزه شدن داراییهای دنیای واقعی (RWA) از پایه اشتباه است و افزایش حجم این بازارها لزوماً به افزایش چشمگیر کارمزدها یا ارزش جذبشده برای ETH منجر نشده است.
لیست عناوینی که در این مقاله برای شما زوم ارزی عزیز آماده کرده ایم:
کانگ سه دلیل اصلی برای رد ادعاهای مطرحشده آورده است: نخست، ارتقای شبکه اتریوم که کارایی تراکنشها را بهبود داده و به اصطلاح هزینهها را کاهش داده است. دوم، بخش زیادی از تراکنشها و فعالیتهای مرتبط با توکنیزه کردن داراییها به زنجیرههای دیگر مانند سولانا و آربیتروم منتقل شده است. سوم، توکنیزه کردن داراییهایی که سرعت گردش پایینی دارند، به خودی خود تولید کارمزد قابلتوجهی برای شبکه نمیکند.
به نقل از توییت کانگ، «از سال ۲۰۲۰ ارزش داراییهای توکنیزه و حجم تراکنشهای استیبلکوین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر رشد کردهاند، اما کارمزدها عملاً در همان سطوح ۲۰۲۰ باقی ماندهاند.» او با این مثال نشان میدهد که حتی توکنیزه شدن تریلیونها دلار دارایی نیز در صورتی که گردش نداشته باشند، منطقا افزایش قابلتوجهی در درآمد شبکه ایجاد نمیکند.
تام لی در تز خود اتریوم را با «نفت دیجیتال» مقایسه کرده بود؛ تشبیهی که کانگ آن را گمراهکننده خواند. کانگ با تاکید بر اینکه نفت کالایی با ویژگیهای خاص تاریخی و بازار مشخص است، گفت مواجهه با اتریوم به عنوان یک کالای سنتی لزوماً نشانهای از خوشبینی بنیادین نیست و این قیاس از منظر نحوه ارزشگذاری و مکانیزمهای بازار کاربردی نیست.
یکی دیگر از ستونهای استدلال تام لی این بود که مؤسسات بزرگ مالی برای نگهداری و مدیریت داراییهای توکنیزهشده، اتریوم را در ترازنامه خود میخرند و استیک میکنند. کانگ این ایده را غیرواقعی خواند و صراحتا نوشت: «آیا بانکهای بزرگ یا مؤسسات مالی تاکنون ETH در ترازنامه خود خریدهاند؟ خیر. آیا اعلام برنامه کردهاند؟ باز هم خیر.»
کانگ این موضوع را با تمثیلی ساده توضیح داد: بانکها برای مصرف انرژی یا سوخت، انبار بنزین نگه نمیدارند؛ وقتی نیاز دارند پرداخت میکنند. به همین ترتیب، به گفته او، شرکتهای مالی به احتمال زیاد برای عملکرد عملیاتی خود اتر را نگهداری انبوه نخواهند کرد.
کانگ همچنین ادعای تام لی درباره اینکه ETH میتواند به اندازه مجموع شرکتهای زیرساخت مالی ارزش پیدا کند، را «سوءفهم بنیادین» و بیپایه خواند. او ضمن اعتراف به کارکرد مفید تحلیل تکنیکال، گفت که تام لی از تکنیکال برای تقویت تعصب خود استفاده کرده است نه برای استنتاج منطقی ارزشگذاری.
کانگ نتیجه گرفت که ارزش فعلی اتریوم تا حدی به «ناآگاهی مالی» وابسته است و در غیاب تغییرات ساختاری بزرگ در مدل کسبوکار یا نحوه ارزشپذیری شبکه، احتمال دارد اتریوم در دورههای بعدی نسبت به انتظارات عمومی عملکرد ضعیفتری نشان دهد.
همزمان با این انتقادات، به نقل از پلتفرم تحلیل آنچین Arkham، کانگ موقعیت خرید لوریجشده خود روی بیتکوین را دو برابر کرده و مجموعا ۲۰۰ میلیون دلار پوزیشن لانگ گرفته است. Arkham در پستی در X نوشت که یک کیفپول مرتبط با کانگ، دو بار با ۱۰۰ میلیون دلار پوزیشن لانگ وارد معامله شده است و این مجموعه معامله تقریبا ۶.۸ میلیون دلار سود یا زیان احتمالی دارد که نشاندهنده اطمینان کانگ به حرکت صعودی نزدیک بیتکوین است.
این ترکیب از نقد سختگیرانه نسبت به چشمانداز اتریوم و همزمان افزایش قمار روی بیتکوین، پیامی واضح درباره تمایز دیدگاه سرمایهگذارانه کانگ بین دو دارایی است و میتواند در کوتاهمدت بر احساسات بازار نسبت به ETH تاثیر بگذارد.
در مجموع، جدل میان صداهای تاثیرگذار بازار رمزارزها مانند اندرو کانگ و تام لی نشان میدهد که مباحث بنیادی درباره چگونگی ارزشپذیری شبکهها، نقش توکنیزه کردن داراییها و چگونگی ورود نهادهای مالی هنوز محل اختلاف جدی است. برای سرمایهگذاران و کاربران بازار، مهم است که ادعاها را با دادههای تراکنشی و شواهد پذیرش واقعی تطبیق دهند و به تفاوت بین حجم بازار توکنیزهشده و گردش ارزش واقعی توجه کنند.
دیدگاهتان را بنویسید