صدای شکستن استخوان‌ های بازنشستگان | ۳۰ سال کار برای یک آینده تلخ!

هادی افشار، بازنشسته کارگری و فعال صنفی بازنشستگان، با اشاره به نزدیک شدن به جلسات مزدی آخر سال و موعد تعیین حداقل حقوق کارگران و بازنشستگان گفت: میزان افزایش حقوق و مستمری دغدغه این روزهای کارگران و بازنشستگان است. صحبت در رابطه با مشکلات معیشتی، تکرار مکررات است اما واقعیتِ تلخِ همین موضوع تکراری، در زندگی کارگران و بازنشستگان حس می‌شود و زندگی را به کام همه تلخ کرده است. 

وی گفت: ناتوانی در تأمینِ نیازهای اساسی و صرف نظر کردن از بسیاری از مواد مورد نیاز سبد غذایی خانوار، واقعیتِ امروزِ زندگی بسیاری از خانوارهای کارگری است. رفتن به سمت مشاغلِ خدماتی و همچنین مشاغل کاذب بعد از دوران بازنشستگی هم واقعیتِ تلخ دیگری است که نشان از بحرانی شدنِ وضعیت زندگی طی سال‌ها دارد. 

این فعال صنفی بازنشستگان گفت: از مذاکراتِ نمادینِ تعیین مزد، مذاکراتی که بدونِ توجه به وضعیتِ کارگران و بازنشستگان مستمری را تعیین می‌کند، اعلام انزجار می‌کنیم. تأکید داریم که اضافه کردن درصدهای کذایی به حقوق ماهانه، در وضعیت معیشتیِ ما تغییری به وجود نمی‌آورد. در بهترین حالت اوضاع ما ثابت می‌‎ماند، اما معمولا اوضاع هر سال بدتر می‌شود و ما قدرت خرید خود را از دست می‌دهیم. 

افشار بیان کرد: تعیین حقوق بدون توجه به درصد واقعی تورم و نرخ سبد معیشت، اوضاع معیشتیِ ما را بدتر می‌کند. طبق ماده ۹۶ قانون تأمین اجتماعی، حقوق بازنشسته باید با توجه به افزایش هزینه‌های زندگی، افزایش پیدا کند. ما انتظار داریم که دستمزد امسال با مبنا قرار دادنِ این قوانین تعیین شود. 

این فعال صنفی بازنشستگان گفت: آنچه بازنشستگان امروز دارند، نتیجه‌ی ۳۰ سال کارشان است. نتیجه‌‎ی ۳۰ سال کار و بیمه‌پردازی، حقوق ۱۰ میلیون تومانی و خدمات درمانِ بسیار ضعیف است. نتیجه‌ی این ۳۰ سال کار، فقرِ بازنشستگان در دورانِ پیری و ناتوانی از پرداختِ هزینه‌های بعضا سنگین درمان است. آن‌ها ۳۰ سال کار کرده‌اند و حالا در سن بالای ۶۰ سالگی باید دوباره کار کنند تا فقط بتوانند هزینه‌های جاری را تأمین کنند. وضعیتِ بد بازنشستگان را باید در نیازِ مبرمِ بازنشستگان به وام‌های ناچیز برای تأمینِ هزینه‌های درمان مشاهده کرد. 

افشار تأکید کرد: ۳۰ سال بیمه‌پردازی کردیم تا در دورانِ پیری، حداقل برای تأمین نیازهای ساده و حیاتی آسوده خاطر باشیم، اما به دوران پیری رسیدیم و با سازمانی مواجه‌ایم که برای پرداختِ به موقعِ مستمری دچار مشکل است. 

این فعال صنفی بازنشستگان با انتقاد از عملکرد کانونهای بازنشستگی گفت: این کانون‌ها باید نمایندگان ما باشند و حقوق ما را احیا کنند، اما حمایتی از این کانون‌ها ندیدیم. نه در بحث بیمه تکمیلی و نه پیگیریِ حقوق و نه اجرای صحیح متناسب‌سازی. در نهایت آنچه به عنوان متناسب‌سازی اجرا شد با آنچه انتظار داشتیم، فاصله‌ی بسیاری داشت و مبلغ اضافه شده بسیار ناچیز بود. 

وی در پایان با اشاره به ناچیز بودنِ عیدیِ بازنشستگان کارگری گفت: زمانی که به شیوه‌ی تعیین مستمری اعتراض می‌کنیم و می‌گوییم مستمری باید مطابق با ماده ۹۶ قانون تأمین اجتماعی تعیین شود، می‌گویند مستمری شما پیروِ مصوبه‌ی شورایعالی کار افزایش می‌یابد و آنچه برای کارگران تعیین شده برای بازنشستگان نیز اجرا می‌شود. در مقابل، زمانی که از میزانِ کمِ عیدی صحبت می‌کنیم، می‌گویند عیدیِ شما همان عیدی کارمندی است. حقوق ما را آنطور که به نفعِ خودشان است پرداخت می‌کنند.