چه کسی ساتوشی است؟ بنجامین والاس در کتاب جدید خود به دنبال پاسخ این معما

کتاب «آقای ناکاموتوی مرموز» یک تحقیق عمیق و تازه درباره ریشه‌های بیت کوین (BTC) است.

چه کسی بیت کوین را خلق کرد؟

بیش از ۱۶ سال پیش، در روز هالووین سال ۲۰۰۸، شخصی با نام ساتوشی ناکاموتو وایت پیپر سیستم پول الکترونیکی همتا-به-همتا را برای یک لیست ایمیل سایفرپانک ارسال کرد. بیت کوین کمی پس از آن راه‌اندازی شد و به سرعت به یک جنبش فرهنگی جهانی و صنعتی چند تریلیون دلاری تبدیل گشت.

بنجامین والاس در نوامبر ۲۰۱۱ مقاله‌ای درباره این پدیده برای مجله وایرد نوشت و به این ترتیب یکی از اولین روزنامه‌نگاران جریان اصلی بود که به پوشش فضای ارزهای دیجیتال پرداخت. در آن زمان، هیچ‌کس هویت ناکاموتو را نمی‌دانست و والاس نیز علی‌رغم تلاش‌های گسترده، نتوانست آن را کشف کند.

جالب اینکه نویسنده کتاب «سرکه میلیاردر: راز گران‌ترین بطری شراب جهان» (۲۰۰۹) در سال ۲۰۲۲ پس از دریافت ایمیل‌های مداوم از یک کارمند سابق تسلا که کاملاً مطمئن بود ایلان ماسک همان ناکاموتو است، دوباره جذب این معما شد. والاس از این نظریه خاص دوری می‌کند، اما یافته‌های خود را در کتاب «آقای ناکاموتوی مرموز»، یک تحقیق ۳۴۲ صفحه‌ای که قرار است ۱۸ مارس منتشر شود، ارائه می‌دهد.

نتیجه چیست؟ در پایان، والاس مجبور می‌شود اعتراف کند که بار دیگر در حل معمای ناکاموتو شکست خورده است. اما وسواس او منجر به یک بررسی عمیق از تاریخ بیت کوین با تأکید ویژه بر سایفرپانک‌هایی شده است که ایده‌هایشان به تولد این ارز دیجیتال کمک کرد. «آقای ناکاموتوی مرموز» اثری مناسب برای کهنه‌کاران و تازه‌واردان دنیای ارزهای دیجیتال است که کنجکاوند درباره ریشه‌های بیت کوین بیشتر بدانند. از این نظر، می‌توان آن را با کتاب «رمزنگاران: آرمان‌گرایی، حرص، دروغ و ساخت اولین جنون بزرگ ارز دیجیتال» (۲۰۲۲) نوشته لورا شین مقایسه کرد که بر ویتالیک بوترین و روزهای اولیه اتریوم (ETH) تمرکز دارد.

والاس در طول کتاب فهرست بلندی از مظنونان را بررسی می‌کند. مورد علاقه‌های او شامل هال فینی (دریافت‌کننده اولین تراکنش بیت‌کوین)، نیک زابو (طراح ارز دیجیتالی به نام بیت گلد در دهه ۱۹۹۰)، لن ساسامان (یکی از توسعه‌دهندگان اصلی و اپراتورهای میکسمستر ریمیلر)، جیمز ای. دونالد (سایفرپانک نسبتاً ناشناخته) و بن لاری (منتقد دیرینه بیت‌کوین) هستند.

یکی از چیزهایی که «آقای ناکاموتوی مرموز» را به یک کتاب خواندنی جذاب تبدیل می‌کند، تماشای جنون تدریجی والاس است زمانی که بین این نام‌ها به جلو و عقب می‌پرد. هر بار که او مسئله را به یک شخص محدود می‌کند، اطلاعات جدیدی وارد می‌شود و نظریه‌اش را منفجر می‌کند. والاس به خاطر رویکرد چندوجهی‌اش به این موضوع، شایسته تقدیر است. او از سنجش سبک‌شناسی برای ایمیل‌ها و کدهای ناکاموتو استفاده فراوان می‌کند، شواهد و قرائن را عمیقاً بررسی می‌کند، با تقریباً تمام نامزدهای احتمالی مصاحبه می‌کند و حتی برنامه‌نویسی یاد می‌گیرد تا درک بهتری از آنچه سایفرپانک‌ها درباره‌اش صحبت می‌کنند، به دست آورد.

البته، بر فراز این تحقیق، بحث درباره اینکه آیا هویت ساتوشی ناکاموتو اصلاً اهمیتی دارد یا خیر، وجود دارد. اخیراً علاقه تازه‌ای به این سؤال پیدا شده است، بین مستند HBO با نام “پول الکتریکی: راز بیت‌کوین” (که پاییز گذشته منتشر شد) و اظهارات متیو سیگل، مدیر دارایی‌های دیجیتال VanEck در فوریه که معتقد بود جک دورسی، هم‌بنیانگذار توییتر، بیت‌کوین را خلق کرده است.

همانطور که والاس اشاره می‌کند، هویت ناکاموتو یکی از رازهای بزرگ قرن ۲۱ است. با آغاز پذیرش کامل بخش ارزهای دیجیتال توسط وال استریت و کاخ سفید، شاید این احساس وجود داشته باشد که قرار دادن یک چهره بر مخترع بیت‌کوین برای یکپارچه‌سازی این دارایی دیجیتال در سیستم مالی جهانی، ضروری است.

والاس استدلال می‌کند که هویت ناکاموتو بسیار مهم است زیرا کشف آن بر نحوه دیدگاه مردم نسبت به بیت‌کوین تأثیر می‌گذارد. او می‌گوید افراد فعال در حوزه ارزهای دیجیتال ترجیح می‌دهند ساتوشی را نوعی شخصیت پرومته‌ای بدانند که بیت‌کوین را به عنوان هدیه‌ای به بشریت رها کرد و سپس برای خیر عمومی ناپدید شد. اما چه می‌شود اگر ناکاموتو یک مجرم آشکار مانند پل لو رو، رئیس سابق کارتل باشد که به سادگی نمی‌تواند به کلیدهای خصوصی خود دسترسی داشته باشد زیرا پشت میله‌های زندان است؟ آیا بلک‌راک و فیدلیتی همچنان برای توصیه قرار گرفتن در معرض این ارز دیجیتال به مشتریان خود رقابت می‌کنند؟

والاس در نهایت به این ایده می‌رسد که هال فینی احتمالاً در خلق بیت‌کوین مشارکت داشته، اما به احتمال زیاد به تنهایی کار نمی‌کرده و در هر صورت، تأیید هر نظریه‌ای بدون ارائه مدرک غیرقابل انکار توسط ناکاموتو تقریباً غیرممکن است. با این حال، “آقای مرموز ناکاموتو” هوشمندانه نوشته شده و فقدان نتیجه‌گیری قطعی، ضد اوج به نظر نمی‌رسد. در نهایت، همه چیز درباره جستجو است.

والاس در جایی پس از اینکه یکی از دوستانش پیشنهاد می‌کند داستان بدون پاسخ بهتر خواهد بود، تأمل می‌کند: «ما از زندگی‌نامه ناکاموتو چه چیزی می‌توانیم یاد بگیریم؟ اینکه او یک استاد دانشگاه معمولی بود که یک بارش فکری خوش‌شانس داشت؟ نه، آنچه درباره ناکاموتو جالب‌ترین است، غیبت اوست. او با آنچه ما درباره‌اش نمی‌دانیم، تعریف می‌شود.»