طلای جهانی (XAU/USD) هفتهای پرنوسان را تجربه کرد و پس از لمس رکورد جدید ۳۶۷۰ دلاری، وارد مرحلهای از تثبیت شد. هرچند از منظر تکنیکالی نشانههایی از اشباع خرید دیده میشود، اما مسیر بعدی طلا به شدت به تصمیمات آتی فدرال رزرو وابسته است و مشخص خواهد کرد که این فلز گرانبها همچنان ظرفیت ادامه رشد دارد یا خیر.
بازار طلا هفته گذشته را در شرایطی آغاز کرد که ضعف دلار آمریکا و تشدید نگرانیهای ژئوپلیتیک بر آن سایه انداخته بود. انتشار آمار ناامیدکننده اشتغال در ایالات متحده در روز جمعه، فشار بیشتری بر دلار وارد کرد و زمینه رشد بیش از یک درصدی طلا را در معاملات دوشنبه فراهم ساخت. این روند صعودی در روز سهشنبه نیز ادامه یافت و قیمت طلا موفق شد به رکورد تاریخی تازهای در سطح ۳۶۷۰ دلار دست یابد.
در همین زمان، انتشار خبر حمله اسرائیل به رهبران ارشد حماس در دوحه و واکنش قطر که آن را «نقض آشکار حقوق بینالملل» خواند، به تشدید تقاضای پناهگاه امن دامن زد. علاوه بر این، نقض حریم هوایی لهستان توسط پهپادهای مشکوک و برگزاری نشست ماده چهار ناتو، نگرانیهای امنیتی اروپا را افزایش داد و بار دیگر سرمایهگذاران را به سمت طلا سوق داد.
در ادامه هفته، شاخص قیمت تولیدکننده آمریکا در ماه اوت رشد ۲.۶ درصدی سالانه را ثبت کرد که پایینتر از پیشبینی ۳.۳ درصدی بود. هرچند این داده فشار چندانی بر دلار وارد نکرد، اما به تثبیت طلا در سطوح بالا کمک کرد.
روز پنجشنبه انتشار شاخص قیمت مصرفکننده با رشد ۲.۹ درصدی سالانه مطابق انتظار بازار بود. همزمان، افزایش چشمگیر درخواستهای هفتگی بیمه بیکاری به ۲۶۳ هزار نفر نشان داد شرایط بازار کار همچنان در حال تضعیف است. این موضوع مانع تقویت دلار شد و افت طلا را محدود کرد.
جمعه نیز شاخص اعتماد مصرفکننده دانشگاه میشیگان به ۵۵.۴ واحد سقوط کرد که بسیار پایینتر از پیشبینیها بود و بار دیگر زمینهساز تقویت جایگاه طلا شد.
تمامی نگاهها اکنون به نشست فدرال رزرو در هفته آینده دوخته شده است. بازارها با احتمال ۹۳ درصدی انتظار کاهش ۲۵ واحد پایهای نرخ بهره به محدوده ۴ تا ۴.۲۵ درصد را دارند. با این حال، سناریوی کاهش ۵۰ واحدی میتواند فشار فروش سنگینی بر دلار وارد کرده و زمینهساز جهش دوباره طلا شود.
از سوی دیگر، انتشار «نمودار نقطهای» یا همان پیشبینیهای بهروز سیاستگذاران اهمیت ویژهای خواهد داشت. اگر اعضای فدرال رزرو برای سال آینده بیش از سه نوبت کاهش نرخ بهره را پیشبینی کنند، دلار تضعیف و طلا از این وضعیت منتفع خواهد شد. اما در صورت محدود ماندن کاهشها به یک یا دو نوبت، احتمال اصلاح سنگین در بازار طلا قوت میگیرد.
همچنین اظهارات جروم پاول رئیس فدرال رزرو پس از نشست میتواند تعیینکننده باشد؛ لحنی نگرانکننده درباره بازار کار به ضرر دلار تمام میشود، در حالیکه تاکید مجدد بر ریسکهای تورمی به تقویت دلار و فشار بر طلا خواهد انجامید.
در حالی که بازارها در کوتاهمدت به تصمیمات فدرال رزرو چشم دوختهاند، برخی نهادهای مالی بر دورنمای صعودی طلا تاکید دارند. بانک استرالیایی ANZ پیشبینی خود از قیمت این فلز را به دلیل تقاضای سرمایهگذاری قدرتمند تا ۳۸۰۰ دلار در پایان سال افزایش داده و انتظار دارد قیمت هر اونس طلا تا ژوئن سال آینده به نزدیکی ۴۰۰۰ دلار برسد.
این چشمانداز بر پایه رشد تقاضا برای شمش و تداوم ورود سرمایه به داراییهای امن شکل گرفته است. این برآورد با واقعیتهای کنونی بازار همخوانی دارد؛ زیرا ورود سرمایهگذاران بزرگ به بازار شمش و رشد تقاضای جهانی برای داراییهای امن، چشمانداز صعودی طلا را تقویت کرده است. از سوی دیگر، استمرار تنشهای ژئوپلیتیک به ویژه در خاورمیانه و اروپای شرقی، به طلا اجازه میدهد حتی در صورت اصلاحهای مقطعی، موقعیت خود را در سطوح بالای تاریخی حفظ کند.
شاخص قدرت نسبی (RSI) در نمودار روزانه همچنان بالای سطح ۷۰ قرار دارد که نشاندهنده شرایط اشباع خرید است. نخستین حمایت در محدوده ۳۶۰۰ دلار قرار دارد و در صورت شکست آن، سطح ۳۵۰۰ تا ۳۴۸۰ دلار (همپوشانی حمایت استاتیک و میانگین متحرک ۲۰ روزه) اهمیت پیدا میکند. مقاومتهای پیش رو نیز در سطوح ۳۷۰۰ و سپس ۳۸۰۰ دلار واقع شدهاند.
به طور کلی بازار طلا در آستانه تصمیمات کلیدی فدرال رزرو در موقعیتی حساس قرار دارد. زیرا هر تغییر در مسیر سیاست پولی میتواند سرنوشت کوتاهمدت این فلز گرانبها را رقم بزند. در عین حال، پیشبینیهای صعودی موسسات بزرگ و فشارهای ژئوپلیتیک همچنان سوخت لازم برای تداوم روند صعودی را تامین میکنند؛ روندی که در صورت تحقق سناریوی بانک ANZ میتواند طلا را به مرز تاریخی ۴۰۰۰ دلار برساند.
خبرنگار گسترش
دیدگاهتان را بنویسید