قانون جدید بازنشستگی زنان در ایران با تغییراتی در سن و سابقه بیمه، امکانات ویژهای برای گروههای مختلف از کارگران تا مادران و زنان خانهدار فراهم کرده است. این تغییرات نهتنها حمایت مالی و اجتماعی زنان را تقویت میکند، بلکه با انعطافپذیری در شرایط بازنشستگی، آیندهای مطمئنتر را برای آنها رقم میزند.
نقش پررنگ زنان در بازار کار، ضرورت حمایتهای قانونی در زمینه بازنشستگی را بیش از پیش برجسته کرده است. قانون جدید بازنشستگی سازمان تأمین اجتماعی با هدف ایجاد تعادل بین پایداری صندوقهای بازنشستگی و حمایت از زنان، شرایطی انعطافپذیر برای گروههای مختلف مانند کارگران، مادران، زنان خانهدار و شاغلان در مشاغل سخت و زیانآور ارائه کرده است.
سن بازنشستگی زنان بر اساس عواملی مانند نوع شغل، سابقه بیمه و شرایط خاص تعیین میشود. قانون جدید، سن بازنشستگی را در سه مقطع ۴۲، ۴۵ و ۵۵ سال تنظیم کرده است:
حداکثر سن بازنشستگی: ۵۵ سال برای اکثر گروهها، با امکان کاهش برای شرایط خاص.
حداقل سن بازنشستگی: ۴۲ سال برای زنان کارگر مشمول قانون کار با ۲۰ سال سابقه بیمه.
شرایط ویژه: زنان شاغل در مشاغل سخت و زیانآور یا مادران دارای سه فرزند میتوانند زودتر بازنشسته شوند.
این انعطافپذیری، پاسخگوی نیازهای متنوع زنان در گروههای مختلف است.
زنان کارگر مشمول قانون کار میتوانند با ۲۰ سال سابقه بیمه و حداقل ۴۲ سال سن بازنشسته شوند. مستمری این گروه بر اساس ۲۰ روز حقوق محاسبه میشود و مشمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی (حداقل حقوق کارگر عادی) نیست. این گزینه، فرصتی منحصربهفرد برای زنانی است که سالها در کارگاههای مشمول قانون کار فعالیت کردهاند.
برای حمایت از مادران و تشویق به فرزندآوری، قانون جدید امکان بازنشستگی زنان دارای سه فرزند با ۲۰ سال سابقه بیمه و حداقل ۴۰ سال سن را فراهم کرده است. این تسهیلات، گامی مهم در راستای حمایت از نقش مادران در خانواده و جامعه است.
زنان سرپرست خانوار تحت پوشش نهادهایی مانند کمیته امداد، از تسهیلاتی مانند بیمه رایگان یا یارانهای بهرهمند میشوند. این گروه میتوانند با ۵۵ سال سن و ۲۰ سال سابقه بیمه یا حتی با ۱۵ سال سابقه، مستمری بازنشستگی دریافت کنند. طرحهای حمایتی مانند پرداخت حق بیمه توسط دولت، بار مالی این گروه را کاهش میدهد.
زنان خانهدار میتوانند با پرداخت حق بیمه اختیاری، سابقه بیمه خود را تکمیل کنند و از مستمری بازنشستگی بهرهمند شوند. شرایط بازنشستگی این گروه شامل ۵۵ سال سن و ۲۰ سال سابقه است. در صورت داشتن کمتر از ۱۰ سال سابقه، امکان پرداخت مابهالتفاوت تا ۱۰ سال برای دریافت مستمری وجود دارد.
زنان شاغل در مشاغل آزاد که بهصورت خویشفرما حق بیمه پرداخت میکنند، میتوانند با ۵۵ سال سن و ۲۰ سال سابقه یا با ۴۵ سال سن و ۳۰ سال سابقه بازنشسته شوند. این گروه انعطافپذیری در انتخاب نرخ حق بیمه (۱۲، ۱۴ یا ۱۸ درصد) دارند که به آنها امکان مدیریت بهتر مالی را میدهد.
زنان شاغل در مشاغل سخت و زیانآور، مانند پرستاری یا کار در صنایع شیمیایی، میتوانند با ۲۰ سال سابقه متوالی یا ۲۵ سال سابقه متناوب بدون شرط سنی بازنشسته شوند. هر سال سابقه در این مشاغل ۱.۵ سال محاسبه میشود که بازنشستگی زودهنگام را تسهیل میکند.
قانون جدید بازنشستگی زنان در سال ۱۴۰۴ با ایجاد شرایط متنوع برای گروههای مختلف، از کارگران تا مادران و زنان خانهدار، به دنبال حمایت از زنان و پایداری صندوقهای بازنشستگی است. این تغییرات، با در نظر گرفتن نیازهای خاص هر گروه، امکانات گستردهای برای برنامهریزی آینده مالی و اجتماعی زنان فراهم کرده است.
امیر خیرخواهان
دیدگاهتان را بنویسید